Her birimizin karşılaştığı birçok ebeveynlik sorunu vardır. Bu zorlukları ele almanın en iyi yolu, çocuğunuzun davranışını anlamaya çalışmak ve davranışlarını yönetmeye başlayabilmeleri için problemlerini etkili bir şekilde çözmelerine yardımcı olmaktır. Çocuklarda duygusal denge bu problemleri çözmede çocuklara yardımcı olmaktadır.

Çocuğunuza Duyguları Hakkında Konuşmayı Öğretin

Çocuklarda duygusal denge için paylaşmak için kelimeleri kullanamıyorsa bunun yerine duygularını davranışsal olarak ifade edecektir. Doğru kelimelere sahip olmak, çocuğunuzun öfke nöbetlerini tamamen durdurmaz; ancak yoğunluğunu azaltmaya ve çocuğunuzun duyguları tarafından sabote edilmesine engel olur.

Çocuğunuz konuşmaya başladığında dinleyin, problemleriyle empati kurun ve nasıl hissettiğini tarif edecek kelimeleri bulmasına yardımcı olun. Küçük çocuklar nasıl hissettikleri hakkında konuşmak için sözcükleri seçmekte zorlanabilirler, bu yüzden siz adım atın. Duygularını yönlendirmeden sözlü olarak ifade edebilmek, çocuğunuzun ihtiyaç duyduğu becerileri daha uzun vadede geliştirmesini sağlayacaktır. Ayrıca tepkisinin ne kadar saçma olduğunu düşünürseniz düşünün, onların hissettiklerini görmezden gelmeyin. Çocuğunuza gülmek veya duygularını hafife almak asla yardımcı olmaz, hatta işleri daha da kötüleştirecektir.

Çocuğunuzun sıkıntısına potansiyel çözümlerle başlamak cazip gelebilir, ancak yapmayın. Problem çözme daha sonra gelecek bir aşamadır, şu anki hedef ise başkadır. Çocuğunuzun, olası çözümleri düşünmeye başlamadan önce duygularını anlaması gerekir. Bunun için de ihtiyaç duyduğu alanlara sahip olmalı, duyulduğunu ve anlaşıldığını hissetmelidir. Sonuca atlamak sizi nihai hedefinize daha hızlı götürmez, muhtemelen yavaşlatır. Çocuğunuzu dinlemek için zaman ayırın ve önce nasıl hissettiğini doğrulayın.

Çocuğunuzun Farkındalık Geliştirmesine Yardımcı Olun

Teoride şimdiye odaklanmayı teşvik eden farkındalık, hayal kırıklığı ve sıkıntıyı yönetmemize yardımcı olur. Ancak bu, öğrenmesi oldukça zor bir beceridir ve her beceri gibi pratik gerektirir. Aynı zamanda sürekli dikkat ister, bu yüzden çoğu küçük için kolay bir beceri değildir. Aslında 5 yaşından büyük çocuklar pratik yaparak farkındalık becerilerini geliştirebilirler. Fakat çoğu küçük çocuk, göreve bağlı olarak 5-10 dakikadan fazla dikkatini toplamayı zor bulacaktır. Bu nedenle, ortalama 8 yaşından küçük çocuklarla uzun süreli dikkat uygulamalarından kaçının.

Farkındalık; üzgün, kızgın veya hüsrana uğramış hissettiğimizde daha iyi hissetmemize destek olur. Her yerde pratik yapılabilir, ihtiyacınız olan tek şey dikkatinizdir. Farkındalık uygulamak istediğinizde durmanız, vücudunuzda ve etrafınızda olup bitenlere odaklanmanız yeterlidir. Nefesinize, vücudunuzun nasıl hissettiğine, ne görebildiğinize, duyabildiğinize veya koklayabildiğinize; yani kısacası şu anda olanlara odaklandığınız sürece dikkatinizi istediğiniz her şeye verebilirsiniz.

Çocuğunuz genel fikri anladığında, uygulamaya başlama zamanıdır. Her hafta birkaç kez pratik yapmayı hedefleyin, ancak nicelikten çok niteliği unutmayın. Kısa ve sık yapılan uygulamalar, daha az sayıda ve ayrıntılı uygulamalardan çok daha etkili olacaktır. Mutlaka sabırlı olun. Farkındalık, yetişkinlerin bile mücadele ettiği bir beceridir. Herhangi bir sonuç görmeden önce saatler harcamanız gerektiği gerçeğini kabullenin.

Çocuklarda Duygusal Denge Bir Çözüm Bulmasına Destek Olun

Çocuklarda duygusal denge nasıl hissettiğini değil, aynı zamanda nasıl düşündüğünü de etkiler. Çocuk üzgün olduğunda düşünceleri problem odaklı olacak ve olayları belli bir perspektifte tutmakta zorlanacaktır. Sıkıntıları, her şeyin gerçekte olduğundan daha kötü olduğunu ve durum üzerinde hiçbir kontrollerinin olmadığını düşünmeleri için onları kandıracaktır. Ancak gerçek şu ki sorunların çoğu kısmen de olsa çözülebilir.

Daha küçük çocukların olası çözümleri düşünmek için başlangıçta ekstra yardıma ihtiyacı olacaktır. Bu nedenle karşısına iki veya üç tane yol koyun ve çocuğunuzun hangisiyle ilerlemek istediğini seçmesine izin verin. İki veya üçten fazla çözüm ortaya koymayın, aksi takdirde çocuğunuz bunalır. Çocuğunuz büyüdükçe kendi çözümlerini düşünmeye teşvik ederek problem çözme becerilerini geliştirin. Üstesinden geldiği bir problemle karşılaştığında, detayları bir kâğıda yazın ve o kâğıdı büyük bir kavanoza koyun.

Çocuğunuz problemlere çözüm bulma konusunda daha iyi hale geldikçe gerçek zamanlı problem çözmeyi teşvik etmeye çalışın. O, daha güçlü problem çözme becerileri geliştirdikçe üzüldüğünde çözüm odaklı bir zihniyet benimsemeyi öğrenecek ve seçenekleri, sıkıntılarını yok etmeye yardımcı olacaktır.

Çocuklarda duygusal denge bulduğu tüm çözümler, özellikle erken dönemde uygulanabilir olmayacaktır. O yüzden çok cesaret kırıcı olmamaya çalışın. “Açıkçası işe yaramayacak. Yine de deniyor musun?” gibi yorumlar hem çocuğunuzun özgüvenine hem de problem çözme pratiği yapma motivasyonuna zarar verecektir. Bunun yerine, müdahale ihtiyacını olumlu geri bildirim ve övgü ile dengelemeye çalışın.

Bu Yazı İlginizi Çekebilir: Genç Erkeklere Ebeveynlik Yapmak